Colombia roept vele associaties op. Cocaïne natuurlijk, de guerrilla beweging FARC, corruptie en ex-wereldleider op het gebied van ontvoeringen (Irak heeft ondertussen het stokje overgenomen). Kortom, een plek om te vermijden.

Gelukkig biedt Colombia heel wat meer dan bovenstaande narigheid en kun je met gezond verstand probleemloos een fantastisch land bereizen. Nu onze trip van 6 maanden bijna tot een einde komt begint het behoorlijk te kriebelen, zaak om alles eruit te halen wat er in zit!

Na een soepele grensovergang met Ecuador en een lelijke stempel in ons paspoort doen we als eerste Popayan aan, een kleine koloniale stad vol whitewash architectuur. Deze ciudad blanca hebben we twee dagen verkend, waarna we doorgetrokken zijn naar Cali. De twee busreizen, van de grens naar Popayan en van Popayan naar Cali, gaan overigens de boeken in als de mooiste van onze hele trip. In Colombia splitst het Andes gebergte zich in drie losse bergketens die als een vork door het land loopt. Zo reis je over één bergpas en kijk je uit over glooiende groene heuvels, machtige bergen in de verte en vergezichten recht uit een avonturenfilm. Zeer indrukwekkend!

Voor onze aankomst in Cali heb ik Lucas een mailtje gestuurd, een Colombiaanse gast die ik in een bus ergens in Ecuador ben tegengekomen. Het feit dat ik hem destijds maar 10 minuten heb gesproken weerhoudt hem er niet van om ons gelijk thuis uit te nodigen. Uiteindelijk blijven we twee nachten slapen bij zijn familie en worden we flink verwend. Twee gezonde Hollanders in je huis levert een hoop vragen op en die beantwoorden we twee dagen lang met veel plezier. De gastvrijheid van de familie is exemplarisch voor de Colombiaanse mentaliteit. In onze eerste tien dagen hier zijn we al zoveel enorm vriendelijke mensen tegengekomen die spontaan op straat een praatje met je beginnen te maken.

Na Cali hebben we de zona cafetera verder ontdekt. In dit gebied bevinden zich alle koffieplantages. Vanuit Salento hebben we een plantage bezocht en zijn we tevens een dag gaan wandelen in de Valle de Cocora, waar enorme wax-palmbomen tot wel 60 meter hoog te zien zijn. En in de omliggende jungle hebben we een paar topfoto’s geschoten van wilde kolibries!

Nu zijn we in Medellín, weer wat verder richting het noorden. Vanuit Salento zijn we meegereisd met twee Canadezen die in een oude Landcruiser het hele continent doorkruisen. We kregen enorm veel reacties en zijn halverwege zelfs in een sms-conversatie terechtgekomen door ons mobiele nummer op een papiertje te schrijven en te laten zien aan een truck vol met militairen! Jaja, de vrouwen in het gezelschap hadden zeker invloed op het laten slagen van dat experiment.

Wat al super lang voor Nineke op het program staat is om eens lekker van een heuvel af te springen! Vandaag was het eindelijk zover: PARAGLIDEN! Wat een super beleving. Mooi uitzicht, leuke gesprekken in het Spaans (uch) met mijn instructeur en ik voelde me zo vrij als een vogel!

Het tweede deel van Colombia staat eraan te komen, en met ruim drie weken voor de boeg hebben we nog een hoop te doen. Duiken, raften, parelwitte stranden bezoeken, een verloren stad ontdekken en het nachtleven van Bogota onveilig maken. 21 juni vliegen we door naar Rio de Janeiro, waar we na een weekje kunnen bijbruinen voor we weer naar huis moeten. We’ll keep you posted!